Δανεικά και… αγύριστα!

Αρχίσαμε να δανειζόμαστε, ως κράτος, για να καλύψουμε “ανάγκες” (λέμε τώρα!...)

Συνεχίζουμε να δανειζόμαστε, ως κράτος, αφενός μεν για να καλύψουμε “ανάγκες”, αφετέρου δε για να καλύψουμε τα παλαιά δάνεια.

Και μάλιστα δανειζόμαστε με υπερβολικά επιτόκια (τα… γνωστά σε όλους, πλέον, spreads…)

Πώς θα τα επιστρέψουμε όλα αυτά, καλοί μου άνθρωποι, τη στιγμή μάλιστα που η χώρα μας σχεδόν έχει πάψει να παράγει;

Μα πώς αλλιώς; Θα ξαναδανειστούμε!...

Σε ένα ατέρμονα φαύλο κύκλο!

-Μπορεί να γεμίσει ο πίθος των Δαναϊδων;

-Ας κοιτάξουμε να δανειστούμε τώρα, σήμερα, ας κοιτάξουμε να βγάλουμε τη χρονιά και του χρόνου… “έχει ο Θεός”!...

O Θεός μπορεί να έχει, αλλά κάποιοι “δεν έχουν το Θεό τους”...

…Κι ίσως δεν έχουν και μυαλό, δηλαδή “κοινό νου”…

…ή, ίσως, “δεν έχουνε τα αυγά” να αποφασίσουν να σπάσουνε αυγά!...

“Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα”, που λέει κι ο ποιητής…

Πάλι θαύμα απ’ τον Θεό θα πρέπει να περιμένουμε;

Μα… “συν Αθηνά και χείρα κίνει”!...

[Προσέξτε: “κίνει” λέει! δεν λέει… “ξεκίνα για την Κίνα”, για βοήθεια!...]