Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

“φθ”… όπως “φθινόπωρο”


Φθινόπωρο…

…που “φθίνουν οι οπώρες”, τα φρούτα…

Μόνο που κάτι “φρούτα” (μα τι φρούτα!...) δεν φθίνουν με τίποτα… Κι είναι μονίμως στα πράγματα…

Κι αναρωτιέμαι: τι φταίει;

Το “θερμοκήπιο” όπου αναπτύχθηκαν, όπου ζουν και ευδοκιμούν;…

Το ότι είναι μεταλλαγμένα;….

ή κάτι άλλο;….


[Θυμήθηκα ότι ανάλογα είχα γράψει, προ διετίας περίπου, στο άλλο μου blog, το Seagull, εδώ: http://seagullstefanos.blogspot.com/2008/09/blog-post_15.html]


* * *


Φθινόπωρο… Φθίνω… Φθορά…

και: Φθείρα… “Φθηνός”… Φθίση… Φθόνος…


Συμφωνείτε, φαντάζομαι, ότι αυτός ο συνδυασμός των δύο συμφώνων, το “φθ”, έχει κάτι το ενοχλητικό, αν όχι και απεχθές…


* * *


…Αυτό που (πάντως) απεχθάνομαι, είναι η αδιαφορία.

Αδιάφοροι

και (άσχετο!)

Αδιάφθοροι


Πόσο μεγάλη διαφορά κάνει ένα “φθ” στη θέση ενός απλού “φ”!

[Η… “εκδίκηση” και η “αποκατάσταση της τιμής” του “φθ”…]