Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Εγώ είμαι με… “αυτούς”…


Εάν πρέπει, παντού και πάντα, να χωριζόμαστε σε “εμείς” και σε “αυτούς”, συγχωρέστε με αλλά εγώ, κάποιες φορές, θα επιλέγω να ανήκω σε “αυτούς”…



Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

Το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι…


“Το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι” λέει ο λαός.

“…έχει ήδη βρωμήσει” θα έλεγε, ίσως, ο… αστυνόμος Μπέκας (της χιουμοριστικής ταινίας).


Απόδειξη;

(Άλλη μία, από τις πολλές!...)

Ιδού:

Σύμφωνα με απάντηση του προέδρου της Βουλής κ. Φιλ. Πετσάλνικου προς επερωτώντα βουλευτή, το κόστος της διαδικτυακής πύλης της Βουλής (που αποφασίστηκε επί προεδρίας κας Μπενάκη – Ψαρούδα και ολοκληρώθηκε επί προεδρίας κ. Σιούφα, τον Ιούνιο του 2009) ανέρχεται σε 1.011.318,89 € για την ανάπτυξη και 48.197,38 € για την κατάρτιση χειριστών και διαχειριστών, ήτοι, συνολικώς, 1.059.516,27€ !

(βλέπετε, ενδεικτικώς, εδώ: http://away.gr/2010/04/23/istoselida-voulis-1-ek-euro/)

Εκτιμώ ότι αν κάποιος απευθυνθεί στην ελεύθερη αγορά, οι περισσότερες προσφορές δεν θα ξεπερνούν τα 50.000€… άντε, ας τα κάνουμε 60.000€ για να μην διαφωνήσουμε [Άκουσα, μάλιστα, ότι ήδη κάποιοι ζήτησαν και έλαβαν τέτοιες προσφορές από σχετικές επιχειρήσεις!...]

Και ερωτώ: Πρόκειται περί σκαστού σκανδάλου ή όχι;

Και ερωτώ, περαιτέρω: Είναι δύσκολο, άραγε, να διερευνηθεί η υπόθεση και μάλιστα τάχιστα; Είναι δύσκολο να αναζητηθούν τα κερδοσκοπικώς εισπραχθέντα; Είναι δύσκολο να εντοπισθούν τα λαμόγια;

Εισαγγελέας μπορεί να πλησιάσει και να ασχοληθεί, ή… τον κρατάει μακριά η “μπόχα” της βρώμας;…


Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Διατροφή – Να ξέραμε τι τρώμε…


Χθες, κάνοντας μια εκκαθάριση στο γραφείο μου, διαπίστωσα ότι σε κάποιο ράφι είχε ξεχαστεί μισό πακέτο με φέτες για τοστ. Ο δακτύλιος ασφαλείας (που είχα επαναχρησιμοποιήσει, μετά το άνοιγμα του πακέτου) έφερε ημερομηνία κατανάλωσης “17.3.09”.

Η μεγάλη “φρίκη”, όμως, ήρθε, όταν εξέτασα το περιεχόμενο: Οι τέσσερεις φέτες που υπήρχαν μέσα, ναι μεν είχαν ξεραθεί, πλέον, από την πολυκαιρία, αλλά δεν υπήρχε ίχνος μούχλας! Αμέσως θυμήθηκα αντίστοιχο γεγονός που είχε συμβεί στην κουμπάρα μου.

Να επισημάνω ότι στο πακέτο υπάρχει η ένδειξη “χωρίς συντηρητικά”.

Χωρίς συντηρητικά και χωρίς ίχνος μούχλας;… Κάτι δεν μου ταιριάζει!...

Να ξέραμε τι τρώμε!....



Κυριακή 9 Μαΐου 2010

Για τη μάνα! (Για τη μάνα μου!)


Η Γιορτή της Μητέρας σήμερα.

Τι να γράψω;…

Τι να πρωτο-γράψω, για την ακρίβεια…

Ας περιοριστώ μόνο σε ένα:


Νιώθω τον εαυτό μου ευλογημένο, που μπορώ να έχω ακόμα την μητέρα μου. Και μάλιστα αυτή τη μάνα! Ο Θεός να της δίνει υγεία και χρόνια πολλά!...


Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Τρείς θάνατοι και μια κηδεία (ενημέρωσης)


Λίγες μόλις ώρες αφότου ανάρτησα, στο άλλο μου ιστολόγιο, κάποια γνωμικά για την Ειρήνη (http://eaglestefanos.blogspot.com/2010/05/blog-post.html), η Βία έδειχνε το χείριστό της πρόσωπο κι άλεθε τρεις ανθρώπινες ζωές!....


* * *


Επιλέγω δύο ιδιαίτερα ενδιαφέροντα γνωμικά από τα προαναφερθέντα, περί Ειρήνης:

· Σε μια ευνομούμενη χώρα εγκαθίστανται οι ομογάλακτοι αδελφές Δικαιοσύνη και Ειρήνη [Πίνδαρος]

· Ειρήνη αν είναι δυνατόν, αλλά Δικαιοσύνη με κάθε τρόπο [Αριστείδης]

Ειρήνη και Δικαιοσύνη στην ίδια μοίρα, αν όχι η Δικαιοσύνη κατά τι υψηλότερα!...


* * *


Ακούω πως κάποιοι, μέσα από την τράπεζα που καιγόταν, φώναζαν “καιγόμαστε!” και κάποιοι άλλοι, από έξω, τους απαντούσαν “να καείτε!”…

Οι συγκεκριμένοι “απ’ έξω” προφανώς δεν άκουγαν την έσω φωνή τους, τη φωνή της λογικής και της ανθρωπιάς…

Θα ήθελα, όμως, ν’ ακούσω τα δικά τους επιχειρήματα και τη “λογική” τους ή τα κίνητρά τους, να προσπαθήσω να κατανοήσω τι τους οδήγησε στις συγκεκριμένες συμπεριφορές και αντιδράσεις.

[Μέχρι τότε μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω…]

Ίσως να (μου) απαντούσαν πως όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι “υπηρετούν το Σύστημα” που εκείνοι πολεμούν κι επιχειρούν να καταλύσουν.

Ίσως όμως (λέω: ίσως!) να νιώθουν αδικημένοι γενικότερα απ’ την κοινωνία όλη και από όλους μας, που έχουμε μια κάποια εργασία και ένα κάποιο εισόδημα, ενώ εκείνους η ζωή τους καταδίκασε σε ανεργία και σε φτώχεια…


* * *


Ακούω πολλά και πιστεύω τα μισά…

Ακούω πολλά και υποψιάζομαι τα διπλάσια…


Ακούω πολλά και ξέρω πως (ίσως) μας κρύβουν τα περισσότερα. Σαν το παγόβουνο (της ενημέρωσης)…

Ακούω πολλά και ξέρω πως αναμειγνύουν αλήθειες με ψευτιές. Είτε εκ προθέσεως είτε εξ αμελείας.


Ακούω πολλά και δεν ξέρω τι να πιστέψω!...

Ακούω πολλά και δεν ξέρω εάν θα πρέπει ν’ ακούω τόσα πολλά…


…Τα λίγα μου αρκούν “και με το παραπάνω” ίσως, για να σκέπτομαι.

Τα πολλά θολώνουν το τοπίο!....


Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Εν μέσω κρίσης


Κρίση.

Οικονομική και όχι μόνο.

“Μα εγώ έχω εσένα κι εσύ εμένα…”


* * *


“Μα εγώ έχω εσένα κι εσύ εμένα…”

Κι αυτό αρκεί;

Ή: (μας) παρηγορεί, (μας) ξεκουράζει, (μας) γαληνεύει;

Πάντως δεν διορθώνει την περιρρέουσα κατάσταση!...


* * *


“Μα εγώ έχω εσένα κι εσύ εμένα, δυό που αγαπιούνται είναι πολλοί”, λέει, για την ακρίβεια, το τραγούδι.

“Δυό που αγαπιούνται είναι”, πράγματι, “πολλοί”;

Αμφιβάλλω! Για να μην πω: είμαι βέβαιος πως δεν ισχύει…

Υπό άλλη έννοια και άλλη οπτική, φυσικά…

διότι, πράγματι, πολλές φορές two is a company, three is a crowd”!...