Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

Παληκαράδες “γιαλατζί”

- Όλα ή τίποτα;…

- Όλα ή τιποτα!...

-Μέσα!...

-Σπρώξ’ τα όλα στο 32 κόκκινο, λοιπόν!... Κι ό,τι έρθει!... Ό,τι καταφέρουμε!


…Όχι, δεν θα συμφωνήσω, ίσως, με την επιλογή σου!... Αλλά θα σε παραδεχθώ… Που ακολουθείς μέχρι τέλους αυτή τη φιλοσοφία, αυτόν τον απόλυτο τρόπο ζωής. Τις απόλυτες επιλογές σου… Δεν θα σε χειροκροτήσω, δεν θα σου στήσω και αδριάντα, αλλά, πάντως, το χέρι θα σου το σφίξω εγκάρδια, τίμια, ειλικρινά… Όπως θα έκανα σε κάθε άξιο αντίπαλο πολεμιστή, παρότι “εχθρό” μου…

Αλλά, όμως, είπαμε: Μόνο τότε, έτσι; Μην μου βγεις κανένας “γιαλατζί” που παριστάνει τον “καμπόσο”, σύμφωνοι; Γιατί υπάρχουν και τέτοιοι, βέβαια, δεν συμφωνείς; “Το παίζουν παλληκαράδες”, μα στην πραγματικότητα “δεν φοράνε παντελόνια”… Δηλώνουν έτοιμοι να πηδήξουν στο κενό, “χωρίς δίχτυ” καθώς κομπάζουν… και παροτρύνουν τους άλλους να κάνουν το ίδιο, ή τους οικτίρουν πως είναι “φοβισμένα ανθρωπάκια” και που “δεν έχουν τα κότσια” να κάνουν ό,τι οι ίδιοι… Κι όμως, αυτοί οι διάπυροι κήρυκες των υψιπετών αυτών μηνυμάτων, στην πραγματικότητα έχουν την ασφάλεια του αλεξίπτωτου…


…Όχι, φίλε! Όχι έτσι!... Δεν είναι “μαγκιά” αυτή… Ψευτομαγκιά είναι, που σε κάνει καταγέλαστο!... Μια γελοία καρικατούρα είσαι… Κρίμα!...