Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Περί πολυεθνικών ανωνύμων εταιρειών


[Ουδέν κακόν αμιγές καλού”…

Αρκεί να μπορείς και να θέλεις να το δεις…

…ή και να το προκαλέσεις…

…δεδομένου ότι οι ευκαιρίες στη ζωή δίνονται για να τις αδράξεις!...]


Τις προάλλες, μια γρίπη με κράτησε στο σπίτι...

Θηρίο στο κλουβί”…

Πώς να αφήσω να περάσουν τόσες ώρες αδρανείς;…

Βρήκα, λοιπόν, την ευκαιρία, να πάρω από τη βιβλιοθήκη μου και να ξεκινήσω να διαβάζω ένα βιβλίο που το σκεφτόμουν από καιρό: Το “The Corporation” του Joel Bakan, που σε μετάφραση Αγγελικής Βάσιλα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΚΨΜ. Τελικά το βρήκα τόσο ενδιαφέρον, που το διάβασα όλο, αυθημερόν και… “μονορούφι”. Κι όχι μονάχα αυτό! Στη συνέχεια είδα, σε DVD, και το ομώνυμο ντοκιμαντέρ, το οποίο γυρίστηκε με βάση ακριβώς το συγκεκριμένο βιβλίο και είχε προβληθεί, προ τριετίας περίπου, στην ΕΡΤ, από τη “Θεματική βραδιά” του Στέλιου Κούλογλου.

Το θέμα – αντικείμενο του βιβλίου (και του ντοκιμαντέρ) είναι, όπως γνωρίζετε, οι ανώνυμες εταιρείες και δη οι μεγάλες πολυεθνικές. Θέμα ιδιαιτέρως ενδιαφέρον, αν όχι φλέγον! Όχι μόνο λόγω της δράσης των εταιρειών αυτών, αλλά και εξαιτίας αυτής καθεαυτής της ύπαρξής τους ως θεσμού και της απόδοσης – αναγνώρισης σ’ αυτές (νομικής) “προσωπικότητας”. Προσωπικότητας χωρίς αισθήματα, αλλά προσανατολισμένης αποκλειστικά και μόνο σε ένα σκοπό: το κέρδος!

Ήδη πολύ παλιότερα, στο ιστολόγιο αυτό, είχα εκφραστεί κατά των εταιρειών (31.3.2008 “Σκέψεις για τα Νομικά Πρόσωπα”, εδώ: http://spourgitistefanos.blogspot.com/2008/03/blog-post_31.html). “Και λίγα είπα”, τότε!... Εδώ, να σκεφθείτε, ο συγγραφέας του συγκεκριμένου βιβλίου, εξομοιώνει τις εταιρείες με “ψυχοπαθητικά πρόσωπα” και το αποδεικνύει με στοιχεία!...

Στο άλλο μου ιστολόγιο, το “Eagle”, ανάρτησα, προ ολίγου, μερικά μικρά σκόρπια αποσπάσματα απ’ το βιβλίο (εδώ: http://eaglestefanos.blogspot.com/2010/01/joel-bakan-corporation.html). Προτείνω να μην αρκεστείτε σ’αυτά. Αναζητείστε το βιβλίο, αγοράστε το και διαβάστε το! Ή/και δείτε το ομώνυμο ντοκιμαντέρ…