Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

Αλυτρωτικές αντιλήψεις και επεκτατικές βλέψεις της FYROM

Έλαβα σήμερα e-mail με το παρακάτω περιεχόμενο και με την άδεια του συντάκτη του, αφενός μεν το αναρτώ στα δύο ιστολόγιά μου, αφετέρου δε το προωθώ, ως e-mail και ως σχόλιο σε αναρτήσεις άλλων ιστολόγων… Ο συντάκτης του μου είπε πως δίνει την άδεια σε οποιονδήποτε θελήσει, να το αναρτήσει και στο δικό του ιστολόγιο

« Στον διαδικτυακό ιστότοπο http://www.petitiononline.com/ συλλέγονται υπογραφές απο την "United Macedonian Diaspora" των Σκοπιανών για ενα κείμενο υποστήριξης των θέσεων τους που, περαν των άλλων, περιέχει θέσεις και διεκδικήσεις εξωφρενικά απαράδεκτες. Συγκεκριμένα, διεκδικούν την επιστροφή εδαφικών εκτάσεων που τους αφαιρέθηκαν χωρίς τη θέληση τους, όπως αναφέρουν, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913 και, στην περίπτωση που αυτό δεν είναι δυνατόν, την αποζημίωση τους είτε χρηματικά, είτε με απόδοση εδαφικών εκτάσεων ίσης έκτασης και αξίας! Προφανώς αναφέρονται στους Βουλγαρικής εθνικότητας και συνείδησης κατοίκους της Μακεδονίας που έφυγαν από τα μέρη τους μετά τον Μακεδονικό αγώνα και τους Βαλκανικούς πολέμους και που, αργότερα, υιοθέτησαν και διαμόρφωσαν "Μακεδονική" εθνική συνείδηση για τους γνωστούς λόγους (προπαγάνδα Κομιντέρν αρχικά και Τίτο αργότερα)
Για να μη μακρηγορώ, διαβάστε μόνοι σας όλο το εξωφρενικό κείμενο στη διεύθυνση http://www.petitiononline.com/umd/petition.html

Είναι αξιοσημείωτο ότι οι συντάκτες πανηγυρίζουν που το κείμενο εχει ήδη υπογραφεί από 28.000 άτομα μέσα σε ένα μήνα και εχουν πολύ υψηλότερους στόχους. Αυτό αποδεικνύει ότι οι αλυτρωτικές αντιλήψεις και οι επεκτατικές βλέψεις σε βάρος της Ελλάδας των απανταχού της γής Σκοπιανών είναι πολύ διαδεδομένες στο λαό τους και δεν αφορούν μια ασήμαντη μειοψηφία. Επομένως, η Ελλάδα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική και να μην υποβαθμίζει τη σπουδαιότητα του θέματος της τελικής ονομασίας της FYROM για να μη δημιουργηθεί πρόσφορο έδαφος για ανακίνηση "Μακεδονικού" ζητήματος από τους βόρειους γείτονες μας.

Με τιμή
Παναγιώτης-Σωκράτης Λουμάκης, ιατρός, Παράλιο Αστρος Αρκαδίας»

Σκέψεις για τα Νομικά Πρόσωπα


Νομικά πρόσωπα…
… «Δημοσίου ή Ιδιωτικού Δικαίου»… αδιάφορο!...
…που, πάντως, «νομίμως εκπροσωπούνται»…
Κι ας μένουν, τελικά, απρόσωπα…
Απρόσωπα κι απάνθρωπα!...

Νομικά πρόσωπα…
…που έχουν όλα τα δικαιώματα των φυσικών προσώπων, μα καμία ουσιαστική υποχρέωση όπως εκείνα…
Μόνο «αστική ευθύνη», αστικές υποχρεώσεις… όχι ποινικές..
Γι’ αυτό δεν έχουν ανθρωπιά….Και ηθική…

Νομικά πρόσωπα…
Πλάστηκαν με μόνο (ή κύριο) κριτήριο το οικονομικό (έστω υπό ευρεία έννοια).
Μόνο τους «μέτρο» και «κριτήριο» το κέρδος!...
Ακόμα και το «ανθρώπινο πρόσωπο» που προβάλλουν και διαφημίζουν (που στην πραγματικότητα δεν έχουν…), γίνεται με κριτήρια οικονομικά:
Χορηγίες ή/και δωρεές για να εκπέσουν από την Εφορία ή για απώτερο οικονομικό όφελος…
Στις «κρίσεις προσωπικού» τι σταθμίζουν; Έχετε δει άλλον απολογισμό; Πράξεων, δράσεων, προσφοράς;... Όλα αποτιμώνται… Κανείς δεν μένει στη θέση του ή δεν προάγεται για το «κοινωνικό του έργο»… Παρά μόνο για τα οικονομικά μεγέθη, για τις «αποδόσεις» και το «πλάνο» του…

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2008

«Τα παιδία παίζει» και ημείς... «Αεί παίδες δει είναι»

«Πέτρα – ψαλίδι – χαρτί»
Παιχνίδι…
(…στο οποίο νικά κανείς ανάλογα με την επιλογή του… και την τύχη του…)
Με το παιχνίδι, λέει, κοινωνικοποιούμαστε…
Προετοιμαζόμαστε για την «πραγματική ζωή»…
Αρκεί να μην κάνουμε κι εκεί «ζαβολιές»…
…και να αποδεχθούμε ότι και το να «χάνουμε» «είναι μέσα στο παιχνίδι»…

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008

Ετυμολογικές προσεγγίσεις

Επι-τυχία: Στηρίζεται στην τύχη.
Επιτυχημένος: Αυτός που στέκεται πάνω στη τύχη του.
Να το δεχθώ… (Κι ας μην συμφωνώ! Όχι απόλυτα τουλάχιστον!) Αλλά τότε…
Απο-τυχημένος: Αυτός που από-στρέφεται και απ-αρνείται την τύχη του!...
Την όποια τύχη του αναλογεί…

Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008

Πολιτική, Πολιτικοί και Μεταρρυθμίσεις


Οι μεταρρυθμίσεις που επιχειρεί η Νέα Δημοκρατία στο (φλέγον!) ασφαλιστικό ζήτημα βρίσκονται στην κορύφωσή τους αυτή την εποχή.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., από την άλλη, μέσα και από το συνέδριό του προσπαθεί να αλλάξει σελίδα…

Μ’ αυτά και με τ’ άλλα [:περί αλλαγών, μεταρρυθμίσεων και πολιτικής ο λόγος…], θεώρησα πως είναι ενδιαφέρουσες οι σκέψεις που διατυπώνει ο Μίμης Ανδρουλάκης στο αρκετά ενδιαφέρον, κατ’ εμέ, βιβλίο του “Θηλυκό πόκερ. Συμφέρον και συμπάθεια”, που διάβασα πριν από ένα –ενάμιση χρόνο περίπου. Στρώθηκα, λοιπόν (για χάρη σας!...), και αντέγραψα ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του και το παραθέτω. Κι ο καθένας ας υποθέσει ό,τι θέλει για το σε ποιους αναφέρομαι και ποιούς εννοώ... [Έτσι κι αλλιώς το τελευταίο δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Σημασία έχει αν αξίζει να κρατήσουμε κάτι από τα γραφόμενα του συγγραφέα…]
«Μίμης: -Ο μεταρρυθμιστής πρέπει πολύ νωρίς, πριν περάσει στον σχεδιασμό των αλλαγών, να αποβάλει από τη σκέψη του κάθε ακαδημαϊκή προκατάληψη και φουτουριστική φαντασίωση ότι ξεκινά από το μηδέν, σ’ ένα παρθένο έδαφος. Θα βρει μπροστά του διοικητικά συστήματα “συντηρητικά”, που μεταβάλλονται αργά, συμπυκνώνουν ιστορία, οργανωτική μνήμη, παλαιούς συσχετισμούς δύναμης, κουλτούρα και υποκουλτούρα, μύθους, συνήθειες, προσδοκίες και σχέδια ζωής, δομές συμφερόντων, τυπικά και άτυπα δίκτυα πληροφόρησης, καθιερωμένους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι κάνουν, καλά ή κακά, τη δουλειά τους, συμπεριφορές περιχαρακωμένες με γραπτούς και άγραφους νόμους. Δεν θα συναντήσεις μόνο αντιδράσεις από προσοδοθηρικές ομάδες που τα προνόμιά τους, πραγματικά ή φανταστικά, τις συνδέουν με το status quo. Μην τσιμπάς στις “θεωρίες συνωμοσίες”. Μην αναζητάς αποδιοπομπαίους τράγους, θα έλεγα σ’ έναν μεταρρυθμιστή πολιτικό. Οι άνθρωποι έχουν μάθει να κάνουν πράγματα με κεκτημένη ταχύτητα και οι αλλαγές βιώνονται σαν απειλή και αβεβαιότητα. Με σε αιφνιδιάσει η αλλεργία τους προς τις αλλαγές, ακόμα και ο κυνισμός τους. Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι μόνιμοι, εσύ εξαιρετικά προσωρινός. Έχουν δει πολλούς που ήρθαν στα υπουργεία με μεγάλα σχέδια, είδαν και απήλθαν δίχως να αφήσουν κάτι ιδιαίτερο. Μπορεί βαθύτερα να έχουν ενστερνισθεί την ιδέα ότι τα πράγματα αλλάζουν δίχως να αλλάζει τίποτα. Σε χώρες όπως η Ελλάδα ο αδίστακτος κομματισμός διαφθείρει το ήθος της δημόσιας υπηρεσίας και στρεβλώνει τα κίνητρα. Μην αποθαρρύνεσαι. Αναζήτησε τους παράγοντες της αλλαγής σε κάθε χώρο. Ενίσχυσε τα κίνητρα της αλλαγής. Βρες τρόπους να ανταμείβεις την καινοτομία. Να στηρίζεσαι διαρκώς σε μια κοινή γνώμη πιεστική για αλλαγές, απαιτητική για ποιότητα των υπηρεσιών. Μην έχεις το αίσθημα ότι συνομιλείς με την Ιστορία. Καλές είναι οι μεγάλες ιδέες, αλλά μην υποτιμάς τις μικρές βελτιώσεις. Το ατύχημα είναι πως όταν έκανες αντιπολίτευση καλλιεργούσες λάθος προσδοκίες και είχες στείλει ένα σωρό λάθος μηνύματα. Θα τα βρεις μπροστά σου. “Κατουράς στη θάλασσα, θα το βρεις στο αλάτι”, που έλεγε κι ο Χαρίλαος.

Νίκος:-Μα αυτός ο σκεπτικισμός μπορεί να ερμηνευτεί σαν θρήνος για τον πεσόντα μελλοντικό μεταρρυθμιστή. Ένα προκαταβολικό μνημόσυνο. Οι σκέψεις αυτές μπορεί να δημιουργήσουν στους μεταρρυθμιστές μια κρίση σκεπτικισμού ή και πανικού, μπορεί να καλλιεργήσουν σαν βέλτιστη στρατηγική επιλογή το “do nothing”, να μην κάνεις τίποτα. Να αποδεχθείς ότι είσαι προσωρινός, αναλώσιμος στην εξουσία και να κοιτάξεις να “περάσεις καλά”. Θα έχεις στο πλευρό σου την προκατάληψη της κοινωνίας υπέρ του status quo, να μην αλλάξει τίποτα.

Μίμης:-Ακριβώς αυτό θέλω, μια πρόωρη κρίση σκεπτικισμού ή και πανικού πριν καν ξεκινήσεις τον σχεδιασμό των μεταρρυθμίσεων και βέβαια πολύ προτού βρεθείς στην εξουσία. Η μεταρρύθμιση θα ξεκινήσει από τον εαυτό σου. Ο υπερενθουσιώδης ξερόλας που πουλά οράματα –αέρα πατέρα!- είναι ακατάλληλος για το Νέο Δημόσιο Μάνατζμεντ. “Μεταρρυθμίστε τους μεταρρυθμιστές, εκσυγχρονίστε τους εκσυγχρονιστές”, ήταν η φωνή του “Βαμπίρ και Κανίβαλοι”. Περνάς έγκαιρα την κρίση, όπως την ιλαρά, ύστερα δαμάζεις τη σκέψη σου να συγκεντρώνεσαι στα τελικά αποτελέσματα. Εσύ ο ίδιος πρώτος μπαίνεις σε διαδικασία μάθησης μέσα στην προετοιμασία, στον σχεδιασμό και στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Το Νέο Δημόσιο Μάνατζμεντ, στη “θηλυκή” εκδοχή που περιγράφουμε, απαιτεί να έχεις ξεκάθαρο στο μυαλό σου το “γιατί” των αλλαγών, το “τι”, το “ποιοι” και το “πόσο”»

[Μίμης Ανδρουλάκης, “Θηλυκό πόκερ. Συμφέρον και συμπάθεια”, σελ. 225-227 παρ.2]

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

Βίωσε! Μόνο τότε θα καταλάβεις…


Άνοιξε όλα τα λεξικά!
Μελέτησε όλους τους ορισμούς!
Διάβασε όλα τα βιβλία!…

…Ποτέ δεν θα καταλάβεις τι θα πει Πείνα και Δίψα, Φτώχεια, Αγάπη, Έρωτας, Θεία Μέθεξη… (κι άλλα πολλά, βεβαίως…)
Ποτέ!... …Αν δεν τα νιώσεις, αν δεν τα ζήσεις, αν δεν τα βιώσεις….

Πάψε, λοιπόν, ανόητο ανθρωπάκι, να περιγελάς, να μέμφεσαι και να οικτίρεις (ποιος; εσύ;!...) όλους αυτούς που αναφέρονται σ’ αυτά (και σ’ άλλα, ίσως) και δακρύζουν… Πάψε να λες πως είναι, τάχα, αυτοί «μικρά κι ανόητα ανθρωπάκια»… Στο είπα ήδη, πως με αυτή σου τη συμπεριφορά, εσύ είσαι που αποδεικνύεις πως είσαι ένα τέτοιο ανθρωπάκι…