Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Ανθρώπινες σχέσεις, Γνώση και Αυτογνωσία


Δύσκολες που είναι οι ανθρώπινες σχέσεις…

[…διότι…]

…Παράξενοι που είμαστε εμείς οι άνθρωποι…

Αρχικά βάζουμε “απαγορευτικά” στους γύρω μας, οριοθετούμε περιοχές που δεν θέλουμε να έχουν πρόσβαση οι άλλοι…

…κι ύστερα τους κατηγορούμε πως “δεν μας ξέρουν”….


* * *


Πώς έχεις την παράλογη αξίωση να σε μάθει ο άλλος;…

Πώς τον μέμφεσαι, του καταλογίζεις και του λες “πόσο λίγο με ξέρεις”…

…όταν κανείς μας δεν ξέρει παρά ελάχιστα ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό!...


* * *


“Είναι γνωστός / φίλος / συγγενής. Τον έχω συναναστραφεί πολύ. Τον ξέρω καλά

λέμε συχνά.

Βαθειά νυχτωμένοι!...

…όπως κι όταν αναφερόμαστε στον ίδιο μας τον εαυτό…


Να μου πεις για το εμφανές, για το “συνειδητό”…

…να σου πω: “ναι! εντάξει! σύμφωνοι!”.

Να μου πεις για το υποσυνείδητο…

…να σου πω, ενδεχομένως, “ίσως!”.

Να μου πεις, όμως, και για το ασυνείδητο…

…θα σου απαντήσω, ανυπερθέτως, “όχι! αναμφίβολα όχι!”



3 σχόλια:

Βάσσια είπε...

Αποφεύγω πολύ να ισχυριστώ ότι "γνωρίζω κάποιον καλά".

Λίγα ενδεικτικά ναι, λίγα με βοήθεια των "συμφραζόμενων" ναι.

Αλλά όταν δεν γνωρίζουμε ακριβώς τον ίδιο μας τον εαυτό, πως είναι δυνατόν.

Μας παρασύρουν κάποιες φορές οι κρίσεις που επιβεβαιώνονται.

:-)
Καλή εβδομάδα

Ανώνυμος είπε...

Ποτε δεν μαθαινουμε κανεναν ολοκληρωτικα..γιατι καθε μερα μαθαινεις εκεινους που αγαπας..αρκει να το θελεις και να το επιδιωκεις..
Αλλα ναι..με ξερεις σημαινει να κοιτω στα ματια του αλλου και να καθρεφτιζομαι εγω..ο εαυτος μου..οχι κατι ψευτικο..
Με βλεπω μεσα στα ματια του αλλου και με ανακαλυπτω και με μαθαινω και στιγμη δεν ντρεπομαι γι αυτο..γιατι οταν αγαπας αληθινα..τιποτα το ψευτικο δε μπορει να σταθει και να επιβιωσει για καιρο..
φιλι καλησπερας
η σ... της σιωπης

ellinida είπε...

Μερικές φορές σκέφτομαι πως οι άνθρωποι που ζουν δίπλα μου ίσως με ξέρουν λιγότερο από εκείνους που με έχουν διαβάσει. Ναι ξέρουν τις κινήσεις μου, τις συνήθειες και τις εκφράσεις στο πρόσωπο μου.
Γιατί δεν τους αφήνουμε να μας δουν; Μάλλον επειδή θα είμαστε εντελώς εκτεθειμένοι και τρωτοί νομίζω. Και ίσως ίσως επειδή η απόρριψη, εγκατάλειψη θα κόστιζε πολύ περισσότερο. Διότι τότε θα ήταν η ψυχή σου η ίδια.
Εγώ τουλάχιστον μοιράζω τα κομμάτια μου, να μην τα βρει κανείς όλα.