Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

…το “χ” του χειμώνα και του χιονιά…


Έγραψα, προ τετραμήνου για το “φ” του φθινοπώρου

[http://spourgitistefanos.blogspot.com/2010/09/blog-post.html]

Συμπλήρωσα, πριν από μία εβδομάδα για το “φ” του φθόνου.

[http://spourgitistefanos.blogspot.com/2010/12/blog-post.html]

Και σήμερα μου ήρθε να γράψω για το “χ”!...


To “χ” του χειμώνα και του χιονιά!

Χειμώνας είναι η απουσία αυτού που αγαπάς…

Χειμώνας είναι τα χέρια που απλώνονται, σαν γυμνά κλαδιά δένδρων, και δεν έχουν ν’ αγκαλιάσουν τον άνθρωπό σου…

Χειμώνας είναι η σιωπή…


Ευτυχώς υπάρχει η αγάπη!

Κι αυτό δίνει ελπίδα…

[“Μες στη μέση του χειμώνα, άνθισε μια ανεμώνα”…]

…πως σύντομα η άνοιξη θα αντικαταστήσει τον χειμώνα…

…τον χειμώνα της καρδιάς…


Υ.Γ.: Περίπου ένα χρόνο μετά επανέρχομαι και αφιερώνω, εξαιρετικά, το “Θυμάμαι!... Θυμάσαι;…” [http://spourgitistefanos.blogspot.com/2010/01/blog-post.html]