Φθινόπωρο…
…που “φθίνουν οι οπώρες”, τα φρούτα…
Μόνο που κάτι “φρούτα” (μα τι φρούτα!...) δεν φθίνουν με τίποτα… Κι είναι μονίμως στα πράγματα…
Κι αναρωτιέμαι: τι φταίει;
Το “θερμοκήπιο” όπου αναπτύχθηκαν, όπου ζουν και ευδοκιμούν;…
Το ότι είναι “μεταλλαγμένα”;….
…ή κάτι άλλο;….
[Θυμήθηκα ότι ανάλογα είχα γράψει, προ διετίας περίπου, στο άλλο μου blog, το Seagull, εδώ: http://seagullstefanos.blogspot.com/2008/09/blog-post_15.html]
* * *
Φθινόπωρο… Φθίνω… Φθορά…
και: Φθείρα… “Φθηνός”… Φθίση… Φθόνος…
Συμφωνείτε, φαντάζομαι, ότι αυτός ο συνδυασμός των δύο συμφώνων, το “φθ”, έχει κάτι το ενοχλητικό, αν όχι και απεχθές…
* * *
…Αυτό που (πάντως) απεχθάνομαι, είναι η αδιαφορία.
Αδιάφοροι
και (άσχετο!)
Αδιάφθοροι
Πόσο μεγάλη διαφορά κάνει ένα “φθ” στη θέση ενός απλού “φ”!
[Η… “εκδίκηση” και η “αποκατάσταση της τιμής” του “φθ”…]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου