Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Ανθρώπινες σχέσεις, Γνώση και Αυτογνωσία


Δύσκολες που είναι οι ανθρώπινες σχέσεις…

[…διότι…]

…Παράξενοι που είμαστε εμείς οι άνθρωποι…

Αρχικά βάζουμε “απαγορευτικά” στους γύρω μας, οριοθετούμε περιοχές που δεν θέλουμε να έχουν πρόσβαση οι άλλοι…

…κι ύστερα τους κατηγορούμε πως “δεν μας ξέρουν”….


* * *


Πώς έχεις την παράλογη αξίωση να σε μάθει ο άλλος;…

Πώς τον μέμφεσαι, του καταλογίζεις και του λες “πόσο λίγο με ξέρεις”…

…όταν κανείς μας δεν ξέρει παρά ελάχιστα ακόμα και τον ίδιο μας τον εαυτό!...


* * *


“Είναι γνωστός / φίλος / συγγενής. Τον έχω συναναστραφεί πολύ. Τον ξέρω καλά

λέμε συχνά.

Βαθειά νυχτωμένοι!...

…όπως κι όταν αναφερόμαστε στον ίδιο μας τον εαυτό…


Να μου πεις για το εμφανές, για το “συνειδητό”…

…να σου πω: “ναι! εντάξει! σύμφωνοι!”.

Να μου πεις για το υποσυνείδητο…

…να σου πω, ενδεχομένως, “ίσως!”.

Να μου πεις, όμως, και για το ασυνείδητο…

…θα σου απαντήσω, ανυπερθέτως, “όχι! αναμφίβολα όχι!”



Άρτιος


“Άρτιος” σημαίνει “ακέραιος, ολοκληρωμένος, πλήρης”

Να γίνουμε “άρτιοι άνθρωποι” είναι ο στόχος μας, ο πόθος μας, το όνειρό μας, η προσπάθειά μας, ο αγώνας μας!

Αν κάποτε το καταφέρουμε, θα μπορέσουμε να νιώσουμε ακέραιοι, ολοκληρωμένοι, πλήρεις…

“Άρτιοι”, όμως, ονομάζονται και κάποιοι αριθμοί. Οι επίσης ονομαζόμενοι “ζυγοί”. Σε αντίθεση με τους περιττούς ή μονούς

Ένας άνθρωπος “μονός”… ένας άνθρωπος μόνος… δεν μπορεί ποτέ να ονομαστεί “άρτιος άνθρωπος”…

Ο άνθρωπος χρειάζεται την παρουσία κι ενός άλλου, για να μπορέσει να συμπληρωθεί… να συν-πληρωθεί… να πληρωθεί… να γίνει άρτιος!...

Μόνο ως ζευγάρι μπορούμε να ολοκληρωθούμε!

Είναι ξεκάθαρο κι απλό!...

…τόσο απλό, όσο ότι “1 κι 1 κάνουν 2”!....

:-)




Θυμάμαι!... Θυμάσαι;…


Θυμάμαι…

…κάποτε ζούσα…

…στην καρδιά σου…


Θυμάμαι…

…κάποτε χόρευα…

…ευτυχισμένος…

…στην αγκαλιά σου…


Θυμάμαι…

…κάποτε μαγευόμουν…

…όταν καθρεφτιζόμουν…

…στα μάτια σου…


Θυμάσαι;…

…αλήθεια…

…τα θυμάσαι;…

…αλήθεια…

…με θυμάσαι;…


Θυμάσαι; Πες μου!…

…πες μου ένα “ναι”…

…ακόμα κι αν δεν είναι αλήθεια…

Ανάστησέ με απ’ τη λήθη!...

Λύσε τα μάγια!...

…μήπως και χορέψω…

…ευτυχισμένος…

...μήπως και ξαναζήσω!...