Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2008

Μοναξιά

…Το βλέπεις αυτό το πλήθος;…
…Να ’ξερες πόση μοναξιά κρύβει…
Για την ακρίβεια κάθε άνθρωπος κουβαλά, κατά βάθος, μια μοναξιά… Που προσπαθεί να τη διαλύσει μέσα σε παρέες, σε φιλίες, σε σχέσεις…
Μάταιος κόπος… Κατά βάθος όλοι μας θα είμαστε, πάντοτε, «άνθρωποι μονάχοι»…
…απ’ τη ζωή ως τον θάνατο…

4 σχόλια:

Adonios GK είπε...

και ίσως και μετά από αυτόν!

Σπύρος είπε...

Πολύ σωστά μόνοι ερχόμαστε μόνοι θα φύγουμε.

Τωρα παμε στο ποιο μοντερνο μερος..

Την μοναξιά καλο ειναι να την χρησιμοποιούμε και οχι να τν αφήσουμε να μας χρησιμοποιεί.

Καλημέρα :)

Ανώνυμος είπε...

...Και στον πονο μονοι μας και στη χαρα μονοι μας και στη μεγαλη ανηφορα της ζωης,μονοι μας τραβαμε...Κανει καλο η μοναξια απο την αποψη οτι σιγα σιγα σπαει την εξαρτηση...καταφερνεις με τη μοναξια και τηρεις αποστασεις απο τις καρδιες...

...Αλλα απ'την αλλη ειναι μια μορφη θανατου...Σε εξοικειωνει με την ανυπαρξια...Περαστικοι ειμαστε...Αν το χωνεψει αυτο ο ανθρωπος,δεν τον πειραζει η μοναξια..Αντιθετως το γλενταει..Αφου συμφιλιωνεται με τη μεγαλη ιδεα της ανυπαρξιας,ολα τ'αλλα τα ξεπερναει..Γιατι εαν σου συμβει αυτη η Μεγαλη Συμφιλιωση-πως μια αναλαμπη ειμαστε-εχεις συμφιλιωσει και με την μοναξια...

''cocorro''

Seagull είπε...

@Adonios:
"Και μετά από αυτόν"; Ίσως!... Ίσως, όμως, και όχι!...

@Lockheart:
Φίλε μου, νομίζω πως θα πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ μοναξιάς και μοναχικότητας. Η δεύτερη μπορεί να είναι δημιουργική και γι'αυτό την επιδιώκω κιόλας... Η δεύτερη έρχεται συχνά εκεί που δεν την περιμένεις... Ακόμα και στο πιο πολύβουο σημείο της πόλης. Το σημαντικό, νομίζω, είναι να αντλήσεις κάτι απ'αυτήν, εξ απόψεως φιλοσοφικής...

@"Ανώνυμος":
Δεν έχω σχόλια!...