Πηγαίνοντας χθες το πρωί προς την πλατεία Κλαυθμόνος για το Παζάρι Βιβλίου [που μας το θύμισε τις προάλλες η Roadartist (http://roadartist.blogspot.com/2008/02/blog-post.html)], στάθηκα τυχερός να πέσω πάνω σε κατάθεση στεφάνων στο έφιππο άγαλμα του Θοδωρή Κολοκοτρώνη, από τους Γορτύνιους, που λίγο νωρίτερα είχαν κάνει και το μνημόσυνό του. Ο λόγος; Σήμερα συμπληρώνονται 165 χρόνια από τον θάνατό του. Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε, διότι του αξίζει και διότι μας ωφελεί κι εμάς, ως Έλληνες να θυμόμαστε…
Τι να θυμόμαστε, μεταξύ άλλων; Μου ήρθε στο μυαλό καθώς διάβαζα τη φράση που είναι γραμμένη κάτω από το άγαλμά του [«Έφιππος χώρει, γενναίε στρατηγέ, ανά τους αιώνας, διδάσκων τους λαούς πώς οι δούλοι γίνονται ελεύθεροι»]. Διαβάζοντάς το, λοιπόν, χαμογέλασα θλιμμένος διότι θυμήθηκα ότι αυτός ο λαός, ο δικός μας λαός, αυτόν τον πρωτεργάτη της ελευθερίας του τον έστειλε στην φυλακή... «διδάσκων τους λαούς πώς… οι ελεύθεροι ημπορούν να ξαναγίνουν δούλοι»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου