Κι άλλα πουλιά στο blogo-χωριό

Πριν από μερικούς μήνες αποφάσισα να αρχίσω να γράφω ιστολόγιο [http://seagullstefanos.blogspot.com/]. Στην πρώτη μου ανάρτηση εξήγησα τους λόγους… [http://seagullstefanos.blogspot.com/2007/10/blog-post_19.html]
Λίγο καιρό αργότερα αποφάσισα να δημιουργήσω κι ένα «αδελφό» ιστολόγιο [http://eaglestefanos.blogspot.com/], εξηγώντας και πάλι τους λόγους που με οδήγησαν σ’ αυτή την απόφαση [http://seagullstefanos.blogspot.com/2007/10/blog-post_30.html & http://eaglestefanos.blogspot.com/2007/10/blog-post.html].
Δεν ξέρω, ίσως να σας φανεί (ή/και να είναι, πράγματι!) υπερβολή, αλλά ήδη έχω πάρει την απόφαση πως είναι χρήσιμο και απαραίτητο (για μένα πάντα, όχι αναγκαστικά και για τους άλλους…) ένα ακόμα ιστολόγιο.
Να σας εξηγήσω πώς και γιατί:
Στο “eagle” [http://eaglestefanos.blogspot.com/],, όπως έχετε καταλάβει, αντι-γράφω μόνο κείμενα άλλων που βρίσκω σημαντικά ή ενδιαφέροντα.
Στο “seagull” [http://seagullstefanos.blogspot.com/] αναρτώ αποκλειστικά και μόνο δικά μου κείμενα, αλλά με κριτήριο το θέμα και η ανάρτηση να έχουν μια (κατά τη γνώμη μου) «διαχρονικότητα»… Που δεν επηρεάζεται (κατά το δυνατόν…) από τη στιγμή, που θα μπορούσαν, ίσως, να διαβαστούν και να έχουν την ίδια αξία, νόημα και ουσία (λέμε τώρα…) και μετά από έναν χρόνο…. Είναι κείμενα που τα γράφω, ήρεμα, μετά από σκέψη ή/κι από έμπνευση και, συνεπώς, με μια… υποψία «ωριμότητας»… Εκφράζουν, δηλαδή, απόψεις λίγο πολύ «κατασταλαγμένες» [όχι, πάντως, πως δεν θα μπορούσαν κι αυτές να αλλάξουν μακροπρόθεσμα…]
Μα υπάρχουν και φορές που θέλω να αναφερθώ στην καθημερινότητα… Μια σύντομη σκέψη της στιγμής, ένα σχόλιο στα τρέχοντα γεγονότα… Μια σκέψη «άγουρη» συνήθως, που μετά από λίγο μπορεί και να την εγκαταλείψω για κάποια άλλη που θα θεωρήσω πιο σωστή…. Μπορεί ίσως και να ’ναι απόψεις και σκέψεις «εν θερμώ», για τις οποίες και να μετανιώσω… (…και θα σας το γράψω… και θα σας πω πως «έκανα λάθος»…)
Γι’ αυτό λοιπόν ξεκινάω…
…Κι ούτε που μου περνάει η σκέψη πως δεν θα διαλέξω, κι αυτή την φορά, για όνομα του ιστολογίου μου, το όνομα ενός πουλιού… Αργότερα, βλέποντας και κάνοντας, κάπου αλλού ίσως (π.χ. στο wordpress ή στο blog ή οπουδήποτε…) να διαλέξω ονόματα ζώων ή ψαριών ή λουλουδιών ή… κάτι άλλο…
Χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, χωρίς δηλαδή να το «βασανίσω» ιδιαίτερα, διάλεξα να το ονομάσω «σπουργίτι». Για λόγους πολλούς… τους εξής δύο:
Διότι είναι πολύ πιο κοντά στην καθημερινότητά μας… Χειμώνα –καλοκαίρι… [Κι αν είναι να γράφω μιαν ανάρτηση κάθε μέρα ή έστω αρκετά συχνά, ταιριάζει…]
Διότι είναι μικρό. Έτσι όπως μικρά υποθέτω πως θα είναι τα κείμενα που θα γράφονται εδώ.
[Και για άλλους λόγους…]

Και βέβαια έχω πάλι σκοπό να περνάω τα σχόλια που μου αφήνετε… [χμ… μόλις τώρα σκέφθηκα πως θα μπορούσα να τα ονομάσω «ψιχουλάκια»] από «έλεγχο». Με την ευκαιρία: Θέλω να σας εξομολογηθώ πως ούτε εμένα μου αρέσει κάτι τέτοιο. Πιστέψτε με! Ακόμα ταλαντεύομαι και δεν είμαι καθόλου βέβαιος αν έχω πάρει τη σωστή απόφαση… Ο φόβος μου ήταν να μην γεμίσει ο τόπος (:ο ιστότοπος, το ιστολόγιο)… πώς να το πω… με «κουτσουλιές». Και σε καμιά περίπτωση δεν ήταν στις προθέσεις μου να λογοκρίνω τον οποιονδήποτε! Σας διαβεβαιώνω πως μόνο δύο σχόλια δεν έχω «εγκρίνει» να δημοσιευτούν [μα κι ούτε τα έχω διαγράψει… τα κρατώ ακόμα σε εκκρεμότητα… ως ιστορικά «πειστήρια»…]: Το ένα ήταν ένα σχόλιο στην ανάρτησή μου «Τα “θέλω” και τα “πρέπει” στη ζωή μας σήμερα» [http://seagullstefanos.blogspot.com/2007/11/blog-post_12.html] και έγραφε: «Ίσως θα πρέπει να αλλάξεις ύφος στα πουλιά σου. Μάθε να τα σηκώνονται….» και το οποίο, καλώς ή κακώς (σωστά ή εσφαλμένα…) το «βρωμερό μυαλό» μου εξέλαβε ως πονηρό «εξυπναδίστικο» υπονοούμενο… Το δεύτερο επίμαχο σχόλιο [που μάλιστα, σημειωτέον, ήρθε τον καιρό ακριβώς που ξανασκεφτόμουν το εάν θα έπρεπε να αφήσω ελεύθερα τα κάθε είδους σχόλια], αφορούσε στην ανάρτησή μου «Απολογισμός μιας χρονιάς» ή «Το γεώργιον» [http://seagullstefanos.blogspot.com/2008/01/blog-post_04.html] και είχε ως περιεχόμενο –σχολιασμό μία μόνο λέξη: «Χεστίκαμε!» [Είδατε που σας μίλησα, νωρίτερα, για… «κουτσουλιές»;…] Περιττό, βεβαίως, να αναφέρω ότι και τα δύο σχόλια ήτανε «Ανώνυμα» [Σε διαφορετική περίπτωση, εάν δηλαδή είχαν υπογραφή που παρέπεμπε σε υπαρκτό blogger, ακόμα και αυτά και όποια άλλα σχόλια, βεβαίως θα τα δημοσίευα!]
Σας παρακαλώ, μπορείτε να μου γράψετε επ’ αυτού (δηλαδή ως προς το εάν κάνω καλά ή όχι) τρις σκέψεις και τα σχόλιά σας; Τι (νομίζετε πως θα ήταν καλύτερο) να κάνω;…

[Το παραπάνω κείμενο αναρτάται, ίδιο ακριβώς, τόσο στο νέο μου ιστολόγιο, ως αφετηρία του, δηλαδή ως «εναρκτήρια ανάρτηση», όσο και, βεβαίως, στο παλιό μου ιστολόγιο, προς ενημέρωση]