(Ι)
Θεωρητικά «η ευθεία είναι ο πιο σύντομος δρόμος».
Οι ναυτικοί, όμως, θα διαφωνήσουν… Θα σου πουν πως έχει σημασία κι ο καιρός… Και τα εμπόδια, οι ύφαλοι…
Κι οι περιπατητές, οι οδοιπόροι, οι αναρριχητές… κι αυτοί θα συμφωνήσουν… Θα σου πουν πως είναι απαραίτητες, συχνά, μεγάλες παρεκβάσεις. Λοξοδρόμισμα…
Κι άλλοι πολλοί θα σου το πούν…
Εάν εσύ βασιστείς μονάχα στα βιβλία και στη θεωρία…
…εσύ θα χάσεις!...
(ΙΙ)
«Ευθύς και ντόμπρος» είσαι, λες…
Και ποιος σου είπε, άραγε, πως αυτό είναι το ζητούμενο; Ο πρώτος, τάχα, κι απαρέγκλιτος κανόνες στις ανθρώπινες σχέσεις;…
Μήπως θαρρείς πως και εδώ, αυτή η «ευθεία», η «ευθύτητα» που λες, είναι ο πιο σύντομος δρόμος για τον άλλον;…
Ευθύγραμμα ή σχεδόν ευθύγραμμα έρχεται ένα βέλος. Ή μια σφαίρα…
Οι σφαίρες σκοτώνουν, ξέρεις…
…και παλαιότερα τα βέλη…
[…εκτός αν, ίσως, πρόκειται για βέλη του έρωτα… Που και απ’ αυτά πεθαίνουν ακόμα…]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου