Συχνά, αν όχι και συνήθως, εμείς οι άνθρωποι, προτιμούμε να μιλάμε παρά να κάνουμε…
Η εύκολη λύση: Να λέμε και όχι να πράττουμε…
Κι εκεί που… “δίνουμε ρέστα”:
Αντί να αγαπάμε συνήθως αρκούμαστε (ή είμαστε ικανοί μόνο…) να αγαπο-λογούμε…
Σας μιλάω εκ πείρας…
(…υπό την έννοια ότι μπορεί να διαπρέπω στα λόγια, αλλά υστερώ στην πράξη!...)
* * *
Κάποιες καρδιές (που αγαπάνε) πονάνε…
Κάποιες άλλες καρδιές (που επίσης αγαπάνε) που είναι, ίσως, φτιαγμένες διαφορετικά, δεν πονάνε απλώς, μα σπάνε...
…κι είναι, τότε, τα κομμάτια του, ιδιαίτερα αιχμηρά..
…και κόβουν…
Και προτιμούν, τότε, από αγάπη πάντα, να μένουν απομονωμένες…
…μέχρι ο χρόνος να λειάνει τις αιχμές αυτές…
…να μην πληγώσουν τους ανθρώπους γύρω…
